Katten zijn net mensen wordt weleens gezegd, maar wat zeg je als een kat zijn laatste adem uitblaast? Is het dier dan overleden of doodgegaan?
Toen ik jaren geleden de master Journalistiek volgde aan de Rijksuniversiteit Groningen werden mij al snel lessen geleerd. Eén van die lessen was: een dier gaat dood, dat overlijdt niet. Als journalist kon je niet noteren dat een kat was overleden. Dat hoorde niet zo.
Nu zoveel jaar later heb ik een kattenwebsite opgericht en denk ik: hoezo niet? Wat is het voor onzin dat je niet mag opschrijven dat een kat overleden is.
Ja, het zijn dieren, maar ze doen niet onder voor mensen.
Sterker nog, ik durf te beweren dat ik vroeger met mijn kat Koko een veel diepgaandere band had als met menig mens. Ik kon hem lezen en hij mij. Hij was mijn hele wereld. Zonder hem was het leven in mijn studententijd niet alleen saai, maar ook betekenisloos.
Een kat heeft een ziel en kan dus wat mij betreft overlijden. Doodgaan klinkt voor mij ook een beetje plat, emotieloos misschien wel. Als ik zeg dat een muis dood is gegaan, dan raakt het me niet. Maar als ik zou zeggen dat een muis gestorven is, dan betekent het letterlijk dat ik er een traan om heb kunnen laten.
Of ligt dit aan mij?
Ik betrap mezelf er ook op dat ik bij kattenberichten van andere media kijk hoe een auteur iets heeft geschreven. Schrijft iemand dat een kat overleden is, gestorven is (ook mooi verwoord) of dood is.
Spreek het eens hard op uit:
Overlijden
Sterven
Doodgaan
Wat klinkt beter? Niet dat mijn leraren in de schoolbanken Journalistiek bezig waren met wat taalkundig mooier is of beter klinkt. In de journalistiek draait alles om waarheidsvinding en ethiek.
Nou, dan heb ik er nog één voor je. Op een dag stierf mijn lieve Koko. Dat is een feit.
En hij verdient het dat ik zeg dat hij gestorven is. Want dood klinkt ook maar zo definitief.
En in mijn herinneringen is hij meer dan ooit levend.
Heb je onze interviews al eens gezien?